سندرم پای بیقرار (RLS) یک وضعیت حرکتی است که باعث میشود در هنگام استراحت، میل شدیدی برای حرکت دادن پاها ایجاد شود. همچنین ممکن است احساساتی مانند خارش، کشیدن، خزیدن یا ضربان را در پاهای خود احساس کنید. درمانی برای RLS وجود ندارد، اما برای کم کردن آن می توان از یکسری راهکارها استفاده کرد. همچنین مکمل های تغذیه ای مناسبی همچون مکمل آهن برای درمان این سندروم مشکل ساز بسیار مورد توجه و استفاده است که در ادامه به صورت کامل در مورد آن صحبت میکنیم.
بخش | توضیحات |
---|---|
تعریف سندروم پای بیقرار (RLS) | اختلالی عصبی و حرکتی که باعث ایجاد میل شدید به حرکت دادن پاها میشود، بهویژه در زمان استراحت یا شبها. این احساس با حرکت دادن پاها بهطور موقت تسکین مییابد. (Restless legs lead to restless nights – Sleep Medicine Consultants) |
انواع RLS | – شروع زودهنگام: قبل از ۴۵ سالگی، معمولاً با پیشرفت آهسته و سابقه خانوادگی.- شروع دیرهنگام: پس از ۴۵ سالگی، با پیشرفت سریعتر و بدون سابقه خانوادگی. |
شیوع | بین ۷ تا ۱۰ درصد از جمعیت، بیشتر در زنان و افراد سفیدپوست؛ شیوع آن با افزایش سن بیشتر میشود. (Restless Legs Syndrome (RLS): Causes, Symptoms & Treatment) |
علائم | – احساسات ناخوشایند در پاها (خارش، کشیدن، خزیدن، سوزش، ضربان)- بدتر شدن علائم در زمان استراحت یا شبها- بهبود موقت با حرکت دادن پاها- اختلال در خواب، خستگی روزانه، تغییرات خلقی، مشکلات تمرکز |
احساسات مرتبط با RLS | احساساتی مانند خزیدن، خارش، درد، سوزش، ضربان، کشیدن؛ معمولاً در هر دو پا و گاهی در بازوها یا کل بدن. |
علل احتمالی | – اختلال در عملکرد گانگلیون پایه و کمبود دوپامین- عوامل ژنتیکی- کمبود آهن در مغز- شرایط پزشکی زمینهای (کمخونی، بارداری، دیابت، بیماری کلیوی، نوروپاتی محیطی)- مصرف برخی داروها (آنتیهیستامینها، ضدافسردگیها، داروهای ضد تهوع) |
محرکها و عوامل تشدیدکننده | – مصرف کافئین، الکل، نیکوتین- کمبود آهن- بیخوابی و استرس- بیتحرکی طولانیمدت |
تشخیص | بر اساس علائم بالینی، سابقه پزشکی و گاهی آزمایشهای خون برای بررسی سطح آهن و سایر مواد مغذی. |
درمانها | – تغییر سبک زندگی، درمانهای دارویی (داروهای افزایشدهنده دوپامین، مکملهای آهن)- درمانهای غیر دارویی (ماساژ، استفاده از گرما یا سرما، تکنیکهای آرامسازی) |
درمان با مکمل آهن | در مواردی که کمبود آهن عامل اصلی RLS باشد، استفاده از مکملهای آهن میتواند مؤثر باشد. مصرف این مکملها باید تحت نظر پزشک و پس از بررسی سطح آهن در خون انجام شود. |
سندرم پای بیقرار چیست؟
سندرم پاهای بیقرار (RLS) یک بیماری مغز، اعصاب و خواب است که باعث میشود یک میل قوی و تقریبا غیرقابل مقاومت برای حرکت دادن پاها ایجاد شود که حداقل تا حدی با حرکت تسکین مییابد. هنگامی که بدن شما در حال استراحت است، علائم شدیدتر میشود. معمولاً با احساس ناراحتی در پاها مانند ضربان یا درد خود را نشان میدهد. میل به حرکت مداوم میتواند در توانایی شما برای استراحت یا به خواب رفتن اختلال ایجاد کند. در این صورت پزشک تشخیصی با عنوان سندرم پای بیقرار RLS یا بیماری ویلیس-اکبوم دارد.
آشنایی با انواع RLS در سنین مختلف
دو نوع RLS وجود دارد:
- شروع زودهنگام (Early onset): قبل از 45 سالگی اتفاق میافتد، معمولاً در تاریخچه بیولوژیکی خانوادگی فرد وجود دارد و این بیماری به کندی پیشرفت میکند.
- شروع دیرهنگام (Late onset): RLS سریعتر پیشرفت میکند و تشخیص بعد از 45 سالگی اتفاق میافتد.
سندرم پای بیقرار چقدر شایع است؟
بین 7 تا 10 درصد از مردم به سندرم پای بیقرار مبتلا هستند. این بیماری در میان سفیدپوستان و زنان شایعتر است. خطر ابتلا به آن با افزایش سن نیز افزایش مییابد.
علائم سندروم پای بیقرار چیست؟
علائم سندرم پای بیقرار عبارتند از:
- احساسات ناخوشایند در پاها که باعث میشود آنها را حرکت دهید.
- وقتی در حال استراحت هستید، این احساسات بدتر میشوند.
- تسکین ناراحتی (حداقل به طور موقت) هنگام حرکت دادن پاها
- لرزش پاها یا تکان دادن پاها عصرها و هنگام خواب بیشتر میشود.
علائمی که میتواند خواب شما را تحت تاثیر قرار داده و منجر به بروز موارد زیر شود:
- اختلالات خواب، مشکل در به خواب رفتن یا ماندن در خواب
- تمایل به بلند شدن از رختخواب برای کشش یا حرکت دادن پاها
- خستگی یا خواب آلودگی در طول روز
- تغییر رفتار یا خلق و خو
- مشکل در توجه، به خاطر سپردن چیزها یا تمرکز
- افسردگی یا اضطراب
Cleveland Clinic – Restless Legs Syndrome
سندروم پای بیقرار (RLS) یک اختلال حرکتی و عصبی است که باعث ایجاد میل شدید به حرکت دادن پاها در زمان استراحت میشود. این احساس معمولاً با حرکت دادن پاها بهطور موقت تسکین مییابد.علائم RLS شامل احساسات ناخوشایند در پاها مانند خارش، کشیدن، خزیدن یا ضربان است که در زمان استراحت بدتر میشوند و با حرکت دادن پاها بهبود مییابند.
سندرم پای بیقرار چه حسی دارد؟
سندرم پای بیقرار باعث ایجاد احساساتی میشود که پاهای خود را حرکت میدهید. این احساسات اغلب در پاهای شما اتفاق میافتد، اما میتواند بازوها یا کل بدن شما را نیز تحت تاثیر قرار دهند. ممکن است احساسات زیر را تجربه کنید:
- خزیدن
- خارش
- احساس درد
- سوزش
- احساس ضربان در نواحی از بدن
- کشیدن دست و پا به دلیل ضعف
این احساسات ممکن است در یک طرف بدن شما اتفاق بیفتد، اما معمولاً هر دو طرف را به طور مساوی مانند هر دو پا تحت تأثیر قرار میدهد.
علت ایجاد RLS چیست؟
علت سندرم پای بیقرار به خوبی مشخص نشده است. ممکن است به نحوه عملکرد بخشی از مغز که باعث حرکت (گانگلیون پایه) میشود، مربوط باشد. غدههای پایه از دوپامین برای تنظیم حرکت بدن استفاده میکنند. اگر این قسمت از مغز به اندازه کافی دوپامین دریافت نکند، نمیتواند حرکات را به همان اندازه که باید تنظیم کند و میتواند منجر به علائم RLS شود. موارد زیر در RLS تاثیرگذار است:
- ژنتیک: سندروم پای بیقرار میتواند ارثی باشد. در طول لقاح، یکی از والدین بیولوژیکی شما یک ویژگی ژنتیکی (اتوزوم غالب) را منتقل میکند که منجر به تشخیص سندروم پای بیقرار میشود.
- کمبود آهن: با وجود سطوح طبیعی خون، آهن ممکن است در مغز کم باشد.
- شرایط پزشکی زمینه ای: برخی از شرایط میتوانند باعث ایجاد RLS ثانویه شوند، یعنی زمانی که RLS با یک بیماری پزشکی دیگر خود را نشان میدهد.
- داروها: برخی داروها، مانند آنتی هیستامینها، داروهای ضد افسردگی یا داروهای ضد تهوع، میتوانند باعث ایجاد سندروم پای بیقرار یا بدتر شدن علائم شوند.
چه اختلالات و بیماری هایی باعث ایجاد RLS می شود؟
برخی از شرایط پزشکی ممکن است علاوه بر RLS رخ دهد، از جمله:
- سطوح پایین آهن (کمبود آهن)
- کم خونی
- بارداری
- دیابت
- بیماری کلیوی
- نوروپاتی محیطی
- اختلال مصرف مواد
خوراکی ها و موارد ایجاد کننده سندرم پای بی قرار
محرکها چیزهایی هستند که علائم RLS را بدتر میکنند. محرکهای احتمالی میتوانند متفاوت باشند یا شامل موارد زیر باشند:
- الکل
- کافئین
- نیکوتین
- داروهای خاص
- فشار
اگر این محرکها را تجربه کردید یا قبل از استراحت یا رفتن به رختخواب از آنها استفاده یا مصرف کنید، به احتمال زیاد علائم شما را کاهش میدهند. علاوه بر این، کمبود خواب می تواند منجر به بدتر شدن علائم شود. این بدان معنی است که عادات و بیماریهای زمینهای شما میتواند باعث بدتر شدن علائم شود. اگر برای شناسایی عواملی که باعث ایجاد علائم میشوند به کمک نیاز دارید، باید به پزشک مراجعه کنید.
سندرم پای بیقرار چه گروه سنی را تحت تاثیر قرار می دهد؟
سندرم پای بیقرار می تواند هر فردی از جمله کودکان، نوجوانان و بزرگسالان را تحت تاثیر قرار دهد. این شایعتر است که افراد بعد از 50 سالگی را تحت تاثیر قرار دهد. علائم با افزایش سن بدتر میشوند.
سندروم پای بیقرار چگونه تشخیص داده می شود؟
پزشک RLS را پس از معاینه فیزیکی برای بررسی علائم تشخیص میدهد. در طول معاینه، آنها یک سابقه پزشکی کامل و سابقه پزشکی خانوادگی را می گیرند. از آنجایی که آزمایش مشخصی برای تشخیص سندروم پای بیقرار وجود ندارد، پزشک یک معاینه عصبی و آزمایش خون برای رد سایر شرایط یا تعیین علت علائم تجویز میکند. پزشک ممکن است یک مطالعه خواب شبانه را برای ارزیابی سایر شرایط خواب احتمالی توصیه کند. با این حال، سندروم پای بی قرار یک تشخیص بالینی است که نیازی به آزمایش خواب ندارد. برای تأیید تشخیص RLS، پزشک به دنبال معیارهای زیر است:
- میل به حرکت دادن پاهای خود دارید که معمولاً با احساسات ناراحت کننده مانند درد یا کشیدن همراه است.
- علائم در طول دورههای استراحت یا عدم فعالیت شروع میشود یا بدتر میشود.
- هنگام کشش، راه رفتن یا ورزش عضلات آسیب دیده، تسکین نسبی یا کلی را تجربه میکنید.
- علائم بدتر می شود یا فقط عصر یا شب رخ میدهد.
Mayo Clinic Press – Restless Legs Syndrome
حتی علائم خفیف سندروم پای بیقرار میتوانند منجر به شبهای بیخوابی شوند.این اختلال میتواند کیفیت خواب را تحت تأثیر قرار داده و منجر به خستگی روزانه و کاهش کیفیت زندگی شود.
آیا تشخیص سندرم پای بیقرار در کودکان سخت است؟
گاهی اوقات تشخیص RLS در کودکان برای پزشکان دشوار است. به این دلیل که کودک نمیتواند علائم خود یا آنچه را که احساس میکند توصیف کند. معمول است که سندروم پای بیقرار در کودکان شبیه اختلال نقص توجه/بیش فعالی (ADHD) یا دردهای رشد باشد.
سندرم پای بیقرار چگونه درمان می شود؟
درمان RLS ممکن است شامل مصرف داروها یا تغییر روال زندگی در خانه برای کمک به تسکین علائم باشد. برخی از افراد اگر با پزشک برای مدیریت سایر بیماریهای زمینهای همکاری کنند میتوانند علائم خود را کاهش دهند. شما و پزشکتان درباره گزینههای درمانی که برای شما بهترین هستند و همچنین هر گونه عوارض جانبی که باید به آن توجه کنید، صحبت خواهید کرد.
درمان سندرم پای بیقرار با مکمل آهن
استفاده از مکمل آهن با کاهش عارضه سندرم پاهای بیقرار همراه است. مکمل آهن خوراکی یک درمان بیخطر با عوارض جانبی جزئی است. آهن، خوراکی درمان موثری برای بیماران مبتلا به سندرم پای بیقرار است. زمانی که سطح فریتین 50 میکروگرم در لیتر یا کمتر است، میتوانید بیماری سندروم پای بی قرار را با یک نوع قرص آهن درمان کنید. این دارو علائم RLS را بطور قابل ملاحظهای تسکین میدهد. برای این منظور می توانید برای از بین بردن سندروم پای بیقرار از مکمل آهن فولافکت نوتریفورت استفاده کنید که سبب کاهش فقرآهن بدن شده و مشکل سندروم پای بی قرار را بهبود می بخشد.
جمع بندی
استفاده از مکمل آهن برای رفع مشکل سندروم بی قراری پا یک انتخاب هوشمندانه است که علاوه بر دریافت ویتامین های مورد نیاز بدن میتوانید آهن مورد نیاز بدن برای رفع این مشکل را نیز دریافت کنید. این مکمل بدون قند بوده و برای بیماران دیابتی نیز بسیار مفید و موثر است. جهت دریافت اطلاعات در خصوص مکمل آهن نوتریفورت میتوانید از صفحه محصول بازدید کنید.
20 دیدگاه. Leave new
با سلام.
مطالب بیان شده خیلی خوب بود
چقدر عالی این موضوع رو برامون باز کردین
من شبها موقع خواب حس میکنم پاهام قلقلک میاد و باید تکونشون بدم، ممکنه این سندرم رو داشته باشم؟
فکر میکردم این بیقراری شبونه طبیعیه، نمیدونستم یه بیماریه! حالا باید به پزشک مراجعه کنم؟
خیلی وقت بود دنبال دلیل این مشکل میگشتم، همیشه میگفتن توهم میزنی!
این مشکل واقعا روی خوابم تاثیر گذاشته، کسی تجربهای از درمانش داره؟
یعنی مصرف آهن و منیزیم میتونه واقعا تاثیر داشته باشه؟ کسی امتحان کرده؟
عجیبه! فکر میکردم فقط من اینجوریام، نمیدونستم یه اسم علمی داره!
من همیشه موقع خواب این حسو دارم، مخصوصاً وقتی خیلی خستهام. چرا اینجوریه؟
من فکر میکردم فقط تو خواب دچار بیقراری میشم، اما گاهی توی روز هم احساس میکنم پاهام آروم نمیگیره. اینم جزو علائمشه؟
آیا این مشکل توی طول روز هم اتفاق میافته یا فقط موقع خوابه؟
علتش چیه؟ ارثیه یا به سبک زندگی هم ربط داره؟
چه مواد غذاییای به بهبود این مشکل کمک میکنن؟
آیا کمبود آهن واقعاً باعث بدتر شدن این وضعیت میشه؟
آیا استرس هم روی سندرم پای بیقرار تاثیر داره؟
چه داروهایی برای کنترل این مشکل وجود داره؟ عوارضی هم داره؟
آیا ورزش کردن تاثیری داره یا ممکنه بدترش کنه؟
چه روشهای طبیعیای برای کاهش این مشکل وجود داره؟
آیا این بیماری میتونه توی کودکان هم دیده بشه؟
کسی تجربهای از استفاده از مکملها برای این مشکل داره؟